7.Długoterminowe należności
Status:
AKTUALNY
|
Czas trwania:
0:5:47
Wykład wchodzący w skład kursu podstaw rachunkowości. Dotyczy
wprowadzenia do bilansu.Omawia tematykę aktywów trwałych. Omawia pozycję
aktywów trwałych dotyczącą należności długoterminowych
Przejdziemy teraz do omówienia trzech kolejnych pozycji aktywów
trwałych. Są to należności, inwestycje oraz rozliczenia międzyokresowe
czynne; wszystkie 3 oczywiście długoterminowe. Co to są należności?
Zgodnie z ustawą o rachunkowości to wynikające z przeszłych zdarzeń
prawo do otrzymania świadczeń o wiarygodnie określonej wartości,
które wynika z przeprowadzonych operacji gospodarczych lub prawa. Znów
mamy do czynienia z definicją mniej lub bardziej zrozumiałą.
Przekładając to na prosty język to po prostu kwoty pieniężne, które są
należne od osób trzecich lub innych przedsiębiorstw, instytucji,
organów państwowych, a także osób fizycznych, które wynikają z różnicy
pomiędzy momentem sprzedaży, a momentem płatności za tą sprzedaż, czyli
dotyczą sytuacji kiedy sprzedajemy nasze np. usługi, czy produkty;
wystawiamy fakturę, ale tą fakturę odbiorca może zapłacić za miesiąc, 2
miesiące; przykładowo.
W przypadku aktywów trwałych mamy do czynienia z należnościami
długoterminowymi. Są to należności, które są wymagalne w okresie
dłuższym niż 12 miesięcy od dnia bilansowego. Wyjątek tutaj stanowią
należności z tytułu dostaw i usług. Musimy sobie zapamiętać, że
niezależnie od terminu wymagalności, od okresu wymagalności nawet jeżeli
jest on dłuższy niż rok zawsze ujmujemy je jako krótkoterminowe, czyli
one nigdy nie znajdą się w należnościach długoterminowych. Będą
to wszystkie należności za wyjątkiem należności z tytułu dostaw i usług,
których okres wymagalności jest dłuższy niż rok. Możemy je podzielić na
należności od jednostek powiązanych oraz od pozostałych jednostek.
Dobrym przykładem należności długoterminowych są należności np. z tytułu
sprzedanego środka trwałego; mieliśmy maszynę, którą użytkowaliśmy w
produkcji, doszliśmy do wniosku, że chcemy ją wymienić na nową. Ona
jeszcze może być użytkowana przez inne osoby, wystawiliśmy ją na
sprzedaż, sprzedaliśmy, a okres płatności jest rozłożony na okresy
3-miesięczne płatne przez następne np. 2 lata. Inwestycje to kolejny
punkt w aktywach trwałych; sama inwestycja zgodnie z ustawą o
rachunkowości to aktywa posiadane przez jednostkę w celu osiągnięcia z
tych aktywów korzyści ekonomicznych, np. w postaci przyrostu ich
wartości lub zyskania przychodu w formie odsetek, dywidend lub innych
pożytków. Są to w szczególności aktywa finansowe oraz te nieruchomości i
wartości niematerialne i prawne, które nie są użytkowane przez jednostkę
lecz są posiadane przez nią w celu osiągnięcia tych korzyści, czyli
mówiąc wprost są to: wartości niematerialne i prawne, nieruchomości,
aktywa finansowe, które nie są użytkowane i celem posiadania tych
aktywów jest zarobek w takiej, bądź w innej formie.
Inwestycje długoterminowe to są takie aktywa, które są wyłączone przez
jednostkę z obrotu, nie przeznaczone do użytkowania przez okres dłuższy
niż 12 miesięcy i tak jak wspomniałam wcześniej zaliczamy do nich
wartości niematerialne i prawne, nieruchomości i długoterminowe aktywa
finansowe. Jeśli chodzi o wartości niematerialne i prawne to tak
jak mówiłam wszystkie te, które nie są użytkowane przez jednostkę, a w
szczególności te, które zostały nabyte w celu osiągnięcia korzyści,
czyli patent, który planujemy odsprzedać; licencję, którą planujemy
odsprzedać z której nie korzystamy; nieruchomości to z kolei grunty,
budynki, dzieła sztuki, których korzyści osiągane są w sposób
przewidziany dla inwestycji, czyli np. poprzez wynajem i osiąganie
przychodów z tytułu wynajmu, nie użytkowane przez samą jednostkę.
Ostatni punkt; długoterminowe aktywa finansowe, czyli udziały i akcje w
jednostkach obcych, które zostały nabyte w celu sprawowania kontroli
bądź osiągania innych korzyści, czyli np. wzrost akcji; kupujemy akcje
po to, żeby sprzedać je z zyskiem w późniejszym czasie. Tu warto
zapamiętać pożyczki udzielone przez jednostkę. Często mylimy pożyczki
jako należności długoterminowe, a pożyczka, którą udzieliła jednostka
nie jest należnością; jest inwestycją długoterminową. No i oprócz tego
możemy kupić inne papiery wartościowe nabyte w celu osiągania przychodów
takie jak obligacje skarbu państwa, listy zastawne, skrypty dłużne,
certyfikaty inwestycyjne. To by było na tyle odnośnie inwestycji
długoterminowych.
Ostatnią pozycję z aktywów trwałych stanowią długoterminowe rozliczenia
międzyokresowe. Są to rozliczenia międzyokresowe czynne i tak naprawdę
dotyczą kosztów, które jednostka poniosła, a które dotyczą tak
naprawdę przyszłych okresów. Z reguły mamy do czynienia z rozliczeniami
międzyokresowymi czynnymi w przypadku kiedy jednostka płaci za
ubezpieczenie np. za okres następnych 3 lat. Tak naprawdę ten koszt nie
dotyczy tylko roku w którym jednostka zapłaciła za ubezpieczenie, ale
też dwóch następnych lat; co oznacza, że koszt dwóch następnych lat
jest rozliczeniem międzyokresowym czynnym. Długoterminowe rozliczenia to
właśnie te, które dotyczą więcej niż jednego okresu sprawozdawczego,
czyli okresu dłuższego niż 12 miesięcy.
W bilansie rozliczenia międzyokresowe czynne dzielone są na aktywa z
tytułu odroczonego podatku dochodowego i tutaj nie przerażajmy się; o
odroczonym podatku dochodowym będziemy mówić później. Warto tylko
wspomnieć, że jest takie rozbicie i na inne rozliczenia międzyokresowe.