5. Ewidencja VAT należny - wersja prosta
Status:
AKTUALNY
|
Czas trwania:
0:3:49
Wykład prezentuje zapis ksiegowy operacji, w których powstaje VAT
należny do rozliczenia w bieżącym okresie. Przedstawiona w przykładzie
ewidencja jest czysto teoretyczna, przydatna jako wprowadzenie do
zrozumienia ewidencji praktycznej rozrachunków z tytułu VAT, omówionej w
ramach drugiej części tematu. Wykład zakończony przykładem pozwalającym
na przetestowanie zrozumienia ww. zapisu księgowego dotyczącego VAT
należnego.
Aby sprawdzić swoją wiedzę z tego tematu zaloguj się i
wykup dostęp
Spojrzymy sobie teraz na ewidencję samego podatku VAT, ale najpierw
zrobimy to w tzw. wersji troszkę
uproszczonej; jest to wersja, która jest stosowana generalnie na
uczelniach i że tak powiem w
pierwszej fazie nauki ewidencji podatku VAT. Jest ona trochę
mniej skomplikowana niż ta w
rzeczywistości; o tej takiej bardziej praktycznej
porozmawiamy sobie w drugiej
części, czyli w tej części gdzie pomówimy o zapisie
bardziej zaawansowanym.
Proponowałabym jednak nie omijać tej wersji prostej, dlatego
że niezrozumienie tej części
będzie powodować, że będzie Wam bardzo ciężko zrozumieć
część następną, czyli część
bardziej zaawansowaną.
No dobrze już nie będziemy tutaj
wyprzedzać faktów; po prostu
przejdźmy do tej ewidencji podatku VAT w wersji uproszczonej.
Do ewidencji rozrachunków z
tytułu VAT w tym zapisie dotyczącym podatku VAT w wersji uproszczonej służy nam konto: rozrachunki z
tytułu VAT, które jest kontem bilansowym, kontem aktywno-pasywnym. Po stronie debetowej
tego konta ujmujemy VAT naliczony na fakturach zakupu, który równocześnie
pamiętamy, stanowi należność od urzędu skarbowego. Po stronie „ma” tego konta z kolei księgujemy
VAT, który my doliczamy na fakturach sprzedaży, czyli tzw. VAT należny do urzędu
skarbowego, czyli VAT stanowiący zobowiązanie do urzędu skarbowego. To konto
służące do ewidencji podatku VAT na koniec okresu rozliczeniowego, okresu sprawozdawczego
może wykazywać saldo „winien” lub saldo „ma”. Saldo „winien” oznacza należność od
urzędu skarbowego, czyli fakt, że urząd skarbowy powinien nam zwrócić pewną wartość
podatku, natomiast saldo „ma” oznacza zobowiązanie wobec urzędu skarbowego i fakt,
że to my musimy dokonać zapłaty podatku VAT o urzędu skarbowego, który tak naprawdę w
imieniu urzędu skarbowego pobraliśmy w ramach doliczenia tego podatku na fakturach
sprzedażowych.
Teraz jak wygląda sam zapis księgowy? Powiem przede wszystkim o zapisie
sprzedaży produktów, towarów, materiałów; ten zapis już widzieliście tak naprawdę
wcześniej w ramach poprzednich wykładów, ja go tutaj przypominam. Żeby dokonać tego zapisu
oczywiście musimy znać wysokość podatku VAT i cenę brutto, które są kalkulowane
zgodnie z tym o czym mówiliśmy wcześniej. Jak dokonujemy zapisu sprzedaży produktów? Z
jednej strony oczywiście mamy rozrachunki z odbiorcami na którym księgujemy całą kwotę
brutto, bo taka jest należność odbiorcy z tytułu sprzedanych czy to produktów, czy towarów, czy
materiałów; z drugiej strony ceny netto księgujemy na odpowiednim koncie przychodowym,
czy to koncie dotyczącym sprzedaży produktów, usług, czy sprzedaży towarów i
materiałów, a różnicę, czyli ten podatek VAT zaksięgujemy właśnie na koncie rozrachunki z
tytułu VAT. Gdybyśmy tu mieli do czynienia ze sprzedażą np. środków trwałych to jedyna
różnica w tym zapisie to byłaby różnica dotycząca konta rozrachunkowego; tu nie
użylibyśmy wtedy konta 200, tylko użylibyśmy konta 240 – pozostałe rozrachunki, natomiast
sama logika tego zapisu byłaby identyczna.
Oczywiście saldo tego konta: rozrachunki z tytułu VAT w takim przypadku
reprezentuje VAT należny, czyli
zobowiązanie wobec urzędu skarbowego. Przećwiczmy teraz jak
by wyglądał ten zapis na
konkretnym przykładzie: mamy tą jednostkę Meblex, która
sprzedała wyroby gotowe w
styczniu o wartości 40 tysięcy złotych plus 23 procentowy podatek
VAT. No właśnie i spróbujcie
teraz sami dokonać tego zapisu księgowego.