5. Ewidencja VAT należny - wersja prosta

Wykład prezentuje zapis ksiegowy operacji, w których powstaje VAT należny do rozliczenia w bieżącym okresie. Przedstawiona w przykładzie ewidencja jest czysto teoretyczna, przydatna jako wprowadzenie do zrozumienia ewidencji praktycznej rozrachunków z tytułu VAT, omówionej w ramach drugiej części tematu. Wykład zakończony przykładem pozwalającym na przetestowanie zrozumienia ww. zapisu księgowego dotyczącego VAT należnego.

Aby sprawdzić swoją wiedzę z tego tematu zaloguj się i

wykup dostęp

Spojrzymy sobie teraz na ewidencję samego podatku VAT, ale najpierw zrobimy to w tzw. wersji troszkę uproszczonej; jest to wersja, która jest stosowana generalnie na uczelniach i że tak powiem w pierwszej fazie nauki ewidencji podatku VAT. Jest ona trochę mniej skomplikowana niż ta w rzeczywistości; o tej takiej bardziej praktycznej porozmawiamy sobie w drugiej części, czyli w tej części gdzie pomówimy o zapisie bardziej zaawansowanym. Proponowałabym jednak nie omijać tej wersji prostej, dlatego że niezrozumienie tej części będzie powodować, że będzie Wam bardzo ciężko zrozumieć część następną, czyli część bardziej zaawansowaną. No dobrze już nie będziemy tutaj wyprzedzać faktów; po prostu przejdźmy do tej ewidencji podatku VAT w wersji uproszczonej. Do ewidencji rozrachunków z tytułu VAT w tym zapisie dotyczącym podatku VAT w wersji uproszczonej służy nam konto: rozrachunki z tytułu VAT, które jest kontem bilansowym, kontem aktywno-pasywnym. Po stronie debetowej tego konta ujmujemy VAT naliczony na fakturach zakupu, który równocześnie pamiętamy, stanowi należność od urzędu skarbowego. Po stronie „ma” tego konta z kolei księgujemy VAT, który my doliczamy na fakturach sprzedaży, czyli tzw. VAT należny do urzędu skarbowego, czyli VAT stanowiący zobowiązanie do urzędu skarbowego. To konto służące do ewidencji podatku VAT na koniec okresu rozliczeniowego, okresu sprawozdawczego może wykazywać saldo „winien” lub saldo „ma”. Saldo „winien” oznacza należność od urzędu skarbowego, czyli fakt, że urząd skarbowy powinien nam zwrócić pewną wartość podatku, natomiast saldo „ma” oznacza zobowiązanie wobec urzędu skarbowego i fakt, że to my musimy dokonać zapłaty podatku VAT o urzędu skarbowego, który tak naprawdę w imieniu urzędu skarbowego pobraliśmy w ramach doliczenia tego podatku na fakturach sprzedażowych. Teraz jak wygląda sam zapis księgowy? Powiem przede wszystkim o zapisie sprzedaży produktów, towarów, materiałów; ten zapis już widzieliście tak naprawdę wcześniej w ramach poprzednich wykładów, ja go tutaj przypominam. Żeby dokonać tego zapisu oczywiście musimy znać wysokość podatku VAT i cenę brutto, które są kalkulowane zgodnie z tym o czym mówiliśmy wcześniej. Jak dokonujemy zapisu sprzedaży produktów? Z jednej strony oczywiście mamy rozrachunki z odbiorcami na którym księgujemy całą kwotę brutto, bo taka jest należność odbiorcy z tytułu sprzedanych czy to produktów, czy towarów, czy materiałów; z drugiej strony ceny netto księgujemy na odpowiednim koncie przychodowym, czy to koncie dotyczącym sprzedaży produktów, usług, czy sprzedaży towarów i materiałów, a różnicę, czyli ten podatek VAT zaksięgujemy właśnie na koncie rozrachunki z tytułu VAT. Gdybyśmy tu mieli do czynienia ze sprzedażą np. środków trwałych to jedyna różnica w tym zapisie to byłaby różnica dotycząca konta rozrachunkowego; tu nie użylibyśmy wtedy konta 200, tylko użylibyśmy konta 240 – pozostałe rozrachunki, natomiast sama logika tego zapisu byłaby identyczna.  Oczywiście saldo tego konta: rozrachunki z tytułu VAT w takim przypadku reprezentuje VAT należny, czyli zobowiązanie wobec urzędu skarbowego. Przećwiczmy teraz jak by wyglądał ten zapis na konkretnym przykładzie: mamy tą jednostkę Meblex, która sprzedała wyroby gotowe w styczniu o wartości 40 tysięcy złotych plus 23 procentowy podatek VAT. No właśnie i spróbujcie teraz sami dokonać tego zapisu księgowego.
dot