Następny wykład:

Quiz nr 4

rozpocznie się za 10 sekund.
Przejdziemy teraz do omówienia trzech kolejnych pozycji aktywów trwałych. Są to należności, inwestycje oraz rozliczenia międzyokresowe czynne; wszystkie 3 oczywiście długoterminowe. Co to są należności? Zgodnie z ustawą o rachunkowości to wynikające z przeszłych zdarzeń prawo do otrzymania świadczeń o wiarygodnie określonej wartości, które wynika z przeprowadzonych operacji gospodarczych lub prawa. Znów mamy do czynienia z definicją mniej lub bardziej zrozumiałą. Przekładając to na prosty język to po prostu kwoty pieniężne, które są należne od osób trzecich lub innych przedsiębiorstw, instytucji, organów państwowych, a także osób fizycznych, które wynikają z różnicy pomiędzy momentem sprzedaży, a momentem płatności za tą sprzedaż, czyli dotyczą sytuacji kiedy sprzedajemy nasze np. usługi, czy produkty; wystawiamy fakturę, ale tą fakturę odbiorca może zapłacić za miesiąc, 2 miesiące; przykładowo. W przypadku aktywów trwałych mamy do czynienia z należnościami długoterminowymi. Są to należności, które są wymagalne w okresie dłuższym niż 12 miesięcy od dnia bilansowego. Wyjątek tutaj stanowią należności z tytułu dostaw i usług. Musimy sobie zapamiętać, że niezależnie od terminu wymagalności, od okresu wymagalności nawet jeżeli jest on dłuższy niż rok zawsze ujmujemy je jako krótkoterminowe, czyli one nigdy nie znajdą się w należnościach długoterminowych. Będą to wszystkie należności za wyjątkiem należności z tytułu dostaw i usług, których okres wymagalności jest dłuższy niż rok. Możemy je podzielić na należności od jednostek powiązanych oraz od pozostałych jednostek. Dobrym przykładem należności długoterminowych są należności np. z tytułu sprzedanego środka trwałego; mieliśmy maszynę, którą użytkowaliśmy w produkcji, doszliśmy do wniosku, że chcemy ją wymienić na nową. Ona jeszcze może być użytkowana przez inne osoby, wystawiliśmy ją na sprzedaż, sprzedaliśmy, a okres płatności jest rozłożony na okresy 3-miesięczne płatne przez następne np. 2 lata. Inwestycje to kolejny punkt w aktywach trwałych; sama inwestycja zgodnie z ustawą o rachunkowości to aktywa posiadane przez jednostkę w celu osiągnięcia z tych aktywów korzyści ekonomicznych, np. w postaci przyrostu ich wartości lub zyskania przychodu w formie odsetek, dywidend lub innych pożytków. Są to w szczególności aktywa finansowe oraz te nieruchomości i wartości niematerialne i prawne, które nie są użytkowane przez jednostkę lecz są posiadane przez nią w celu osiągnięcia tych korzyści, czyli mówiąc wprost są to: wartości niematerialne i prawne, nieruchomości, aktywa finansowe, które nie są użytkowane i celem posiadania tych aktywów jest zarobek w takiej, bądź w innej formie.  Inwestycje długoterminowe to są takie aktywa, które są wyłączone przez jednostkę z obrotu, nie przeznaczone do użytkowania przez okres dłuższy niż 12 miesięcy i tak jak wspomniałam wcześniej zaliczamy do nich wartości niematerialne i prawne, nieruchomości i długoterminowe aktywa finansowe. Jeśli chodzi o wartości niematerialne i prawne to tak jak mówiłam wszystkie te, które nie są użytkowane przez jednostkę, a w szczególności te, które zostały nabyte w celu osiągnięcia korzyści, czyli patent, który planujemy odsprzedać; licencję, którą planujemy odsprzedać z której nie korzystamy; nieruchomości to z kolei grunty,  budynki, dzieła sztuki, których korzyści osiągane są w sposób przewidziany dla inwestycji, czyli np. poprzez wynajem i osiąganie przychodów z tytułu wynajmu, nie użytkowane przez samą jednostkę. Ostatni punkt; długoterminowe aktywa finansowe, czyli udziały i akcje w jednostkach obcych, które zostały nabyte w celu sprawowania kontroli bądź osiągania innych korzyści, czyli np. wzrost akcji; kupujemy akcje po to, żeby sprzedać je z zyskiem w późniejszym czasie. Tu warto zapamiętać pożyczki udzielone przez jednostkę. Często mylimy pożyczki jako należności długoterminowe, a pożyczka, którą udzieliła jednostka nie jest należnością; jest inwestycją długoterminową. No i oprócz tego możemy kupić inne papiery wartościowe nabyte w celu osiągania przychodów takie jak obligacje skarbu państwa, listy zastawne, skrypty dłużne, certyfikaty inwestycyjne. To by było na tyle odnośnie inwestycji długoterminowych. Ostatnią pozycję z aktywów trwałych stanowią długoterminowe rozliczenia międzyokresowe. Są to rozliczenia międzyokresowe czynne i tak naprawdę dotyczą kosztów, które jednostka poniosła, a które dotyczą tak naprawdę przyszłych okresów. Z reguły mamy do czynienia z rozliczeniami międzyokresowymi czynnymi w przypadku kiedy jednostka płaci za ubezpieczenie np. za okres następnych 3 lat. Tak naprawdę ten koszt nie dotyczy tylko roku w którym jednostka zapłaciła za ubezpieczenie, ale też dwóch następnych lat; co oznacza, że koszt dwóch następnych lat jest rozliczeniem międzyokresowym czynnym. Długoterminowe rozliczenia to właśnie te, które dotyczą więcej niż jednego okresu sprawozdawczego, czyli okresu dłuższego niż 12 miesięcy.  W bilansie rozliczenia międzyokresowe czynne dzielone są na aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego  i tutaj nie przerażajmy się; o odroczonym podatku dochodowym będziemy mówić później. Warto tylko wspomnieć, że jest takie rozbicie i na inne rozliczenia międzyokresowe.
dot